Neurogene communicatieproblemen zoals afasie, dysartrie en spraakapraxie ontstaan na een niet-aangeboren-hersenletsel zoals een beroerte, hersentumor of bij degeneratieve aandoeningen.

Afasie is een taalstoornis waardoor patiënten niet meer in staat zijn om hun boodschap duidelijk over te brengen door bijvoorbeeld ernstige woordvindingsproblemen. Deze patiënten hebben ook vaak problemen met lezen, schrijven en het begrijpen van de taal.

Bij een dysartrie is niet de taal, maar de spraak aangedaan. Zo kan er na een beroerte bijvoorbeeld een slapte ontstaan in de articulatiespieren waardoor de patiënt niet meer goed verstaanbaar is of kan er juist een overspanning ontstaan waardoor de stem bijvoorbeeld te geknepen klinkt.

Bij een spraakapraxie verloopt de planning en programmering van de verschillende bewegingen tijdens het spreken gestoord. Zo kan de productie sterk vertraagd of zelfs volledig geblokkeerd worden.

Sharon Arickx specialiseerde zich in 2008 tot 'Neurologopedist'. Ze volgde de postgraduaatopleiding 'Neurologische Taal- en Spraakstoornissen' en blijft zich nog heel frequent verdiepen in de nieuwste inzichten via bijscholingen. Haar inhoudelijke expertise binnen de praktijk zorgt ervoor dat wij evidence-based en hoog kwalitatief kunnen handelen bij deze doelgroep.

Ook Freya Van Thuyne wil haar passie voor neurogene communicatiestoornissen bezegelen. Zij startte in september 2020 ook met de postgraduaatopleiding 'Neurogene Communicatiestoornissen' aan de Arteveldehogeschool. Als neurlogopedist in wording staat zij nu ook in voor de behandeling van deze problematieken.